3 Νοεμβρίου, 2010
Οι ιστορίες
στον χορό του χρόνου
…και τα παραμύθια που είπαμε γύρω από μια ιερή φλόγα και φωτιά..
Π αγκοσμιοποίηση!
Αυτοί, που είναι “από πάνω” παγκοσμοποιούν τον κομφορμισμό, τον κυνισμό, τη βλακεία, τον πόλεμο, την καταστροφή, τον θάνατο, την λήθη.
Και αυτοί που είναι “από κάτω” παγκοσμοποιούν την επανάσταση, την ελπίδα, τη δημιουργικότητα, την κατανόηση, τη φαντασία, τη ζωή, τη μνήμη, το χτίσιμο ενός κόσμου που μας χωράει όλους, ενός κόσμου με δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη.
Κομμαντάντε Μάρκος
Είναι καιρός η βασιλοπούλα, η ωραία Κοιμωμένη, να ξυπνήσει και να δει τι συμβαίνει στο βασίλειό της.
Η άγνοια δεν μπορεί να είναι άλλοθι για τους ανθρώπους γιατί η ανθρωπότητα έχει επιτέλους ενηλικιωθεί και η Γνώση έχει δοθεί.
Πέρασαν αιώνες με προσπάθειες, λάθη, αγώνες, οδύνη και πισωγυρίσματα.
Ο άνθρωπος πρέπει να διεκδικήσει αυτό που του ανήκει πραγματικά, την κληρονομιά του.
Για τα επόμενα δύο χιλιάδες χρόνια, θα “είμαστε”, υπό την επίδραση του Υδροχόου, το οποίο σημαίνει, με απλά λόγια, πως πίσω από το ζώδιο του Κριού, θα βρίσκεται ο αστερισμός του Υδροχόου, εξ’αιτίας της μετάπτωσης των Ισημεριών.
Ο αστερισμός που βρίσκεται πίσω από τον Ηλιο, κατά την εαρινή ισημερία μετατοπίζεται ελαφρά στο πέρασμα των αιώνων, όπως ειχε παρατηρήσει ο Ίππαρχος , πριν απο 200 χρόνια πΧ
Νέα εποχή. !Νέα τάξη πραγμάτων!
Το μήνυμα του Υδροχόου είναι ένα πανανθρώπινο κάλεσμα.
Αληθινή δικαιοσύνη, ελευθερία και ισότητα για όλους.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τα μηνύματα των καιρών, να αφήσουμε τις προκαταλήψεις, τα βολέματά μας, τα μικροσυμφέροντα μας και να εστιάσουμε την προσοχή μας σε έναν απλό και σημαντικό συλλογισμό:
έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες μέχρι τώρα με αυτό τον πληθυσμό, τα περιορισμένα αποθέματα ενεργείας και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, καταλήγουμε στο έξης αυτονόητο συμπέρασμα:
ή όλοι θα ζήσουμε καλά ή κανένας.!
Δεν υπάρχουν πιά ,άλλα περιθώρια για κανένα…
Η ανθρωπότητα κάθε 2000 χρόνια αλλάζει συχνότητα.
Αυτο συνεπάγεται αλλαγή στο επίπεδο της αντίληψης.
Τα επόμενα 2000 χρόνια θα εκπέμπει από τον Υδροχόο, οι αισθήσεις ,ιδιαίτερα η όραση, θ’αμβλυνθνούν
Τώρα βρίσκεται σ’ενα μεταίχμιο και μένει να γίνουν κάποιες ξεκαθαρίσεις και αποσαφηνίσεις μέχρι να περάσει στη φάση της ενηλικιώσης της για ν’αναλαβει τις ευθύνες της.
Ο κραδασμός των Ιχθύων τελείωσε.
Να μην κλαψουρίζουν μερικοί. Καποτε θα τελείωνε. ..
Ο φόβος του Πατέρα και η λατρεία του Υιού ολοκληρώθηκε.
Ο άνθρωπος μπορεί τώρα να κατανοήσει τον θεό με την πλέον αφηρημένη και απρόσωπη έννοια , που είναι η έννοια του Πνεύματος, ‘πανταχού παρόν και τα πάντα πληρόν’
Είναι, η ενέργεια που ρέει παντού , ο Θεός χωρίς προσωποκεντρικες θεωρίες και προβολές.
Αυτό επίσης σημαίνει πως ο Θεός
Είναι Αγάπη, Σοφία και Χαρά
και…είναι πάντα μέσα μας ,όπως και… η Βασιλεία των Ουρανών.
Ο δρόμος για τον Ουρανό, περνάει άραγε,
μέσα από ένα μονοπάτι με… καρδιά?
Η εποχή του Υδροχόου και… η ωραία κοιμωμένη!
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΈΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ….της Χώρας των Λιονταριών
Τα τραγούδια της Λάϊον 
elzin said,
4 Νοεμβρίου, 2010 στις 8:22 ΜΜ
Α τένισα από την άκρη του βράχου τον ορίζοντα και στάθηκα λίγο εκεί.
Θα μπορούσα να φορέσω τα Φτερά για να κατέβω
ή να χρησιμοποιήσω τον ανελκυστήρα,
που βρισκόταν στην Ανατολική πλευρά.
Προτίμησα όμως να πάρω το μονοπάτι, που οδηγούσε στις μικρές πέτρινες σκάλες.
Η γιγαντομαχία έπαιρνε σιγά-σιγά τέλος και ο νέος κυβερνήτης του κόσμου,
ο Ζευς, εγκαθίσταντο στον Όλυμπο.
Ο κόσμος ετοιμαζόταν να υποδεχθεί το γιό του τον Ηρακλή
και το καινούργιο είδος πάνω στην γη, τον άνθρωπο!
Λήδα
1. Από τις σημειώσεις της Πηνελόπης…
Ποια είναι τα Φτερά του Ανθρώπου?
elzin said,
12 Νοεμβρίου, 2010 στις 9:09 ΠΜ
Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι χαρακτήρας του ομώνυμου παραμυθιού, στο οποίο ένα κοριτσάκι έρχεται αντιμέτωπο με τον κακό λύκο.
Η πιο γνωστή έκδοση του παραμυθιού σήμερα είναι αυτή που γράφτηκε από τους Αδελφούς Γκριμ.
Το παραμύθι
Στο παραμύθι η Κοκκινοσκουφίτσα, ένα κοριτσάκι με κόκκινο παλτό και σκούφο, πηγαίνει φαγητό στη γιαγιά της στο δάσος. Ο κακός λύκος προπορεύεται, πηγαίνει πρώτος στη γιαγιά της, την τρώει και στήνει παγίδα στην Κοκκινοσκουφίτσα μεταμφιεσμένος ως η γιαγιά της και την τρώει και αυτήν. Στο τέλος όμως, ένας κυνηγός σκοτώνει το λύκο, βγάζει την Κοκκινοσκουφίτσα και τη γιαγιά της από την κοιλιά του και τις σώζει.
Το παραμύθι συνδέεται με τον Κριό , τον κυβερνήτη του τον Άρη,το ζώο του τον λύκο, τον οργισμένο έφηβο , τις σεξουαλικές ορμόνες ελεγχόμενες ή ανεξέλεγκτες, το κόκκινο χρώμα του, τους Κίκονες τον πρώτο σταθμό του Οδυσσέα, τον κόκκινο μανδύα που φορά,την ενέργεια,τα Βόδια του Γηρυόνη αφού αφορά το σώμα και την μάχη των Θερμοπυλών, την γενναιότητα το θάρρος και την αψήφηση του θανάτου.
Λήδα
To παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας
http://www.paramithia.net/grim1.html
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 11:51 ΠΜ
Ποιοι είναι οι Έλληνες;
Ζητιάνοι ρακένδυτοι στο Παλάτι τους, άθλιοι επαίτες, φολκλόρ για τους τουρίστες, εξαθλιωμένοι δούλοι, υπηρέτες των ισχυρών, χαμέρποντες δειλοί, αλαλάζοντες φανατικοί εθνικιστές, αυτοκαταστροφικά κατακερματισμένοι, στείροι προγονολάγνεις με μια τέτοια κληρονομιά, ανόητοι παγανιστές με μια τέτοια γνώση στα χέρια τους, νεόπλουτοι κοιλαδάρες καναπεδοδείχτες,
κενοί ειδωλολάτρεις με τόσα θαύματα κα θαυμαστά που δημιούργησαν,αμόρφωτοι, θρησκόληπτοι θεοκράτες,ανέλπιδες γραφικοί μίμοι, απόγονοι της ανύπαρκτης ινδοευρωπαϊκής φυλής;
Ποιος είναι ο Έλληνας;
Αιώνια νέος ,έφηβος ,όπως ο Φοίβος Απόλλων στην χώρα του Φωτός και του Ήλιου, την γεννέτειρα του;
Ο επαναστάτης χωρίς αιτία, εγωιστής έφηβος, η τρικυμισμένη “Μαρίνα” των βράχων;
Ο οργισμένος ημίθεος Αχιλλέας αδικοχαμένος με το τρωτό του σημείο;
Ο εσωστρεφής Τηλέμαχος ,το πριγκιπόπουλο της Ιθάκης;
Ο πολυμήχανος Οδυσσέας που γυρίζει τον κόσμο και τον εξερευνεί;
Η Σπαρτιάτισσα, η Ηπειρώτισσα, η Κυκλαδίτισσα, η Αθηναία,
η Μακεδονίτισσα, η Κρητικιά και η Επτανήσια γυναίκα, η Πηνελόπη
και τα μυστικά της;
Ο Έλληνας είναι:
Ο Οδυσσέας,
το Ελληνικό μυαλό, η Ελληνική λογική, ο πολυμήχανος νους και η πολύπλευρη αντίληψη για τα πράγματα,
που θα ταξιδέψει παντού, για να γνωρίσει και να κατανοήσει τα πάντα.
Θα γυρίσει τον κόσμο, θα αντιμετωπίσει θεούς και τέρατα, θαρθεί σε επαφή με όλες τις κουλτούρες και τους λαούς
και θα γυρίσει πίσω με τα δώρα της Γνώσης και συμφιλιωμένος με τον θεό των άγριων κυμάτων, των ψευδαισθήσεων και της ομίχλης.
Ο Έλληνας είναι:
Είναι η Πηνελόπη,
η Αθάνατη Ελληνική ψυχή, το πνεύμα του, που περιμένει πιστή, υπομονετική, ανέγγιχτη, σιωπηλά ενεργητική την επιστροφή του Ανθρώπου και
το ταίρι της και γνωρίζει πολλά και ποτέ δεν έφυγε από την πατρίδα που γεννήθηκε.
Είναι ο Τηλέμαχος,
η καρδιά του Έλληνα,πάντα νέα, πάντα ενθουσιώδης, φωτεινά ηλιακή,
πάντα μεγαλόκαρδη και γενναία να θαυμάζει τον κόσμο σαν να τον βλέπει για πρώτη φορά και να συμμετέχει στο “γίγνεσται” της ιστορίας.
Είναι οι Έλληνες
μια σπίθα, μια φωτιά ,μια φλόγα λαμπερή ,που φώτιζε
και φωτίζει, την οικουμένη, όπως και ο λαμπερός πανέμορφος
και πάντα νέος θεός τους ,ο Απόλλων!
Και είναι η ιστορία του Ελληνισμού, μια Μεγάλη Οδύσσεια
μια μεγάλη ιστορία αγάπης γνώσης και σοφίας και ενός έρωτα ακαταμάχητου για δράση περιπέτεια και εμπειρία.
…Ο βράχος υψωνόταν απότομα σ’αυτό το σημείο,που τελείωναν τα σκαλιά,
και είχε δημιουργηθεί μια πλατιά εσοχή ημικυκλική.
¨Έφτασα εκεί και κοιτάζοντας το απέραντο πέλαγος και την μορφή του κυβερνήτη Ποσειδώνα ,αδελφού του Δία, να μισοφαίνεται μέσα από τα παιχνιδιάρικα κύματα μαζί με το ιερό δελφίνι του Απόλλωνα και
του ζήτησα με δυνατή φωνή:
Φέρε πίσω τον Οδυσσέα!
Είναι καιρός… να επιστρέψει Σπίτι του!
Λήδα
από τις σημειώσεις της Πηνελόπης…
Ποιοί είναι οι Έλληνες;
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 11:57 ΠΜ
Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ
Το παραμύθι αρχίζει με το όνειρο μιας μικρής κοπέλας που την έλεγαν Ντόροθι. Μέσα σε αυτό το όνειρο η Ντόροθι συνάντησε την καλή μάγισσα της Ανατολής η οποία της είπε ότι σκότωσε την κακή μάγισσα της Ανατολής.
Θέλοντας η Ντόροθι να γυρίσει στο σπίτι της, η καλή μάγισσα της Ανατολής της είπε ότι έπρεπε να πάει στην κρυσταλλένια πολιτεία για να συναντήσει τον ξακουστό μάγο του Οζ , ο οποίος θα την βοηθήσει στο πρόβλημά της. Καθώς ξεκίνησε για την κρυσταλλένια πολιτεία συνάντησε ορισμένα άτομα τα οποία ήθελαν να πάνε κι αυτά στο Μάγο του Οζ. Αυτά τα άτομα ήταν: το σκιάχτρο, ένας ξυλοκόπος που η μάγισσα τον έκανε σιδερένιο και τέλος ένα λιοντάρι. Ο καθένας αναζητούσε από κάτι. Ένα μυαλό, μια καρδιά και θάρρος. Ξεκινώντας το ταξίδι τους για την κρυσταλλένια πολιτεία δεν περίμεναν ότι θα μπλεχτούν σε τρεις περιπέτειες, το λιβάδι με τις παπαρούνες, το πορτοκαλί σπίτι και την βασίλισσα των ποντικών. Τελικά με τεράστια προσπάθεια και επιμονή έφτασαν επιτέλους στον προορισμό τους που εκεί τους υποδέχθηκαν δύο κυρίες με πράσινα ρούχα. Μπαίνοντας με σειρά στον μάγο του Οζ εκείνος τους είπε ότι αν δεν σκότωναν την άλλη κακιά βασίλισσα της Ανατολής δεν θα πραγματοποιούσε τις επιθυμίες που ζήτησαν. Τελικά μετά από πολύ κόπο σκότωσαν την κακιά μάγισσα. Όταν πήγαν και του είπαν ότι εκτέλεσαν την αποστολή που τους ανέλαβε, είπε στα τέσσερα άτομα ότι δεν ήταν στην πραγματικότητα μάγος αλλά ένας ακροβάτης ενός τσίρκου, όμως για καλή τους τύχη τους αν και δεν ήταν μάγος είπε στα παιδιά ότι μπορεί να τους βοηθήσει. Στο σκιάχτρο έδωσε ένα λαμπτήρα για να νομίζει ότι έχει μυαλό, στον ατσαλένιο ξυλοκόπο μια ψεύτικη καρδιά και στο λιοντάρι ένα σοκολατάκι για να πάρει θάρρος. Μόνο που την Ντόροθι δεν μπόρεσε να την βοηθήσει. Αλλά ευτυχώς για αυτήν ήταν μόνο ένα όνειρο!
Λήδα
Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ – the wizard of oz.flv
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 12:15 ΜΜ
Ο Όμηρος , ο βιογράφος του Οδυσσέα, είχε αναφέρει το γεγονός,
σε ιδιαίτερο κεφάλαιο την 19η ραψωδία,Τ, τα Νίπτρα και
η Ήρα φοράει πάντα τα χρυσά της πέδιλα για να προστατεύει
τα ενεργειακά σημεία που βρίσκονται σ’αυτή την περιοχή.
Δεν θα μπορούσα να παραλείψω αυτή την τελετουργία, ιδίως τώρα που η αγωνία μου μεγάλωνε γι αυτή την συνάντηση, που είχε προαγγελθεί.
Άφηνα λοιπόν τα κύματα να φτάνουν μέχρι τους αστραγάλους μ’ένα κυματιστό ρυθμό
και να παρασύρουν στην λήθη του ωκεανού, όλα τα δάκρυα, την θλίψη ,
την κούραση τόσων χρόνων αναμονής σε μια καθαρτική, εξαγνιστική διαδικασία της ανακεφαλαίωσης.
Με την μέθοδο της ρεφλεξολογίας, άλλωστε, ενεργοποιούνται όλα
τα ενεργειακά κέντρα του σώματος αφού βρίσκονται σε συντονισμό,
σχετικότητα και πολικότητα μεταξύ τους.
Ο Ποσειδώνας ήταν σήμερα, σε συνεργασία μαζί μου, γιατί αυτός ελέγχει την είσοδο
και την έξοδο της ενέργειας από το σημείο αυτό, των ποδιών, μέσω των Ιχθύων.
Άλλες φορές χρησιμοποιούσα αλάτι και αιθέριο έλαιο από μύρο, αλλά η πιο ωραία αίσθηση, που είχα ήταν αυτή , κάτω από το τρεχούμενο νερό των πηγών, όταν περπατούσαμε και τρέχαμε στα βουνά και στα δάση, με τον Τηλέμαχο.
Όμως σήμερα ήταν αρκετό αυτό κι ‘άφησα το βλέμμα να περιπλανηθεί τριγύρω
και να αγκαλιάσει όλο τον κόσμο που με περιέβαλλε..
¨Ένα ελαφρύ αεράκι φυσούσε από τα Δυτικά , που ήταν η κατεύθυνση και ο άνεμος μου
και, ο ήλιος, αυτή η μεγάλη εστία της φωτιάς ετοιμαζόταν να αποχωρήσει.
Λήδα
3.Οι σημειώσεις της Πηνελόπης
Γιατί ο Οδυσσέας πλένει τα πόδια του, μόλις μπαίνει στο παλάτι;
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 12:18 ΜΜ
Ο Πίτερ Παν είναι ένα ανέμελο και σκανδαλιάρικο παιδί, που αρνείται να μεγαλώσει. Ζει τα αιώνια παιδικά του χρόνια σ’ ένα απομονωμένο μικρό νησί, τη Χώρα του Ποτέ (Neverland). Συνδιαλέγεται με νεράιδες, Ινδιάνους και πειρατές και σπάνια συναντά συνομηλίκους του από τον πραγματικό κόσμο. Χρωστά το μικρό του όνομα στον Πίτερ Λιουέλιν Ντέιβις -το παιδί ενός φίλου του Μπάρι- και το επίθετό του στον αρχαίο έλληνα θεό Πάνα.
Ο Πίτερ Παν έχει σπάνια και υπερφυσικά χαρίσματα. Μόνο αυτός μπορεί να πετάει στη Χώρα του Ποτέ χωρίς την επίδραση νεραϊδόσκονης, είναι καταπληκτικός ξιφομάχος, άσος στη μιμική, έχει απύθμενα αποθέματα φαντασίας και υπερανεπτυγμένες όλες τις αισθήσεις. Ηγείται μιας ομάδας ορφανών παιδιών («Τα Χαμένα Παιδιά») και μεγαλύτερος αντίπαλός του είναι ο άγριος πειρατής Κάπτεν Χουκ, του οποίου έκοψε το χέρι σε μια μονομαχία. Φίλοι του είναι η Γουέντι, που αντίθετα από αυτόν μεγαλώνει κανονικά και η απαστράπτουσα νεραϊδούλα Τίνκερ Μπελ.
Λήδα
Peter Pan (Greek) Part 2
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 12:21 ΜΜ
Σ’ένα αρσενικό ζώδιο, ο Ποσειδών θα φτιάξει την δεξιά πλευρά του Οδυσσέα, ενώ σένα θηλυκό ζώδιο θα δείξει για τις γυναίκες, στοιχεία του Άνιμους και τους άντρες αντιδράσεις της Άνιμα.
Τα παιδιά του Ποσειδώνα σε αντίθεση με τα παιδιά του Δία, είναι κυρίως τέρατα και ζώα. Μόνο ο Ζευς μπορεί να γεννά ήρωες και ημίθεους.
Ο μεγάλος αδελφός του Δία θα κυβερνήσει την Ατλαντίδα και θα διεκδικήσει την Αθήνα- Κεκροπία, αλλά η Αθηνά θα κερδίσει αυτό τον αγώνα και η ελιά θα γίνει το δέντρο του Ελληνισμού.
Η Ατλαντική συμμαχία θα κηρύξει τον πόλεμο, αλλά αυτό είναι μια… άλλη ιστορία.
Τι θα γινόταν, αν είχαν διαλέξει οι πρώτοι Έλληνες, τον Ποσειδώνα και το δώρο του;
Κοίταξα τα κύματα και μία πανέμορφη γοργόνα, απεσταλμένη του θεού της θάλασσας πρόβαλε , μέσα από ένα άσπρο κύμα , που είχε την μορφή αλόγου και μου έκλεισε πονηρά το μάτι, χτυπώντας επιδέξια την ουρά της .
Μετά εξαφανίστηκε στην φαντασμαγορική αλουργίδα των χρωμάτων του δειλινού.
Λήδα
4. Οι σημειώσεις της Πηνελόπης
…Ποσειδών,ο μεγάλος γητευτής των ένλογων όντων!
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 12:26 ΜΜ
Ήταν κάποτε μία βασίλισσα. Ευχήθηκε να είχε μία κόρη άσπρη σαν το χιόνι. Σύντομα γέννησε ένα κορίτσι, όπως το είχε ευχηθεί. Το ονόμασε Χιονάτη. Αλλή η βασίλισσα πέθανε μετά τη γέννηση της Χιονάτης. Ο βασιλιάς ξαναπαντρεύτηκε. Η καινούρια βασίλισσα ήταν πολύ όμορφη. Δεν ήταν καλή βασίλισσα. Δεν ήθελε καμία άλλη γυναίκα να είναι πιο όμορφη από αυτήν. Η βασίλισσα είχε ένα μαγικό καθρέφτη. Κάθε μέρα κοιταζόταν σ’ αυτόν και τον ρωτούσε: ‘Καθρέφτη ποιά είναι η ωραιότερη απ’ όλες;’ Ο καθρέφτης απαντούσε:»Ω, βασίλισσα, εσύ είσαι η ωραιότερη απ’ όλες». Τα χρόνια πέρασαν. Η Χιονάτη εξελίχθηκε σε μια όμορφη γυναίκα. Η βασίλισσα κοιτάχτηκε στον καθρέφτη ως συνήθως. Ο καθρέφτης είπε:»Είσαι όμορφη. Αλλά η Χιονάτη είναι πιο όμορφη από σένα.» Η βασίλισσα θύμωσε με τη Χιονάτη. Ήθελε να σκοτώσει τη Χιονάτη. Έτσι, κάλεσε ένα κυνηγό και είπε:»Πάρε τη Χιονάτη σε ένα δάσος και σκότωσέ την. Φέρε μου την καρδιά της.» Ο κυνηγός πήρε τη Χιονάτη σ’ ένα δάσος. Τη λυπήθηκε. Δεν ήθελε να τη σκοτώσει. Την άφησε στο δάσος. Σκότωσε ένα ελάφι και πήρε την καρδιά του στη βασίλισσα. Η βασίλισσα ήταν πολύ ευτυχισμένη. Η Χιονάτη περιπλανήθηκε στο δάσος. Είδε ένα μικρό σπίτι. Καθώς δεν ήταν κανείς, μπήκε μέσα. Μέσα στο σπίτι είδε εφτά μπολ και εφτά κουτάλια. Πεινασμένη καθώς ήταν έφαγε λίγη πουτίγκα και ήπιε λίγο γάλα. Ξάπλωσε σε ένα από τα κρεβάτια και αποκοιμήθηκε. Δεν ήξερε ότι ανήκε στους εφτά νάνους.Μετά από λίγη ώρα οι νάνοι μπήκαν στο σπίτι τους και την είδαν να κοιμάται. Τότε η Χιονάτη ξύπνησε και τους είπε την ιστορία της. Αυτοί, την συμβούλεψαν να μην ανοίξει την πόρτα σε κανέναν. Έζησε ευτυχισμένα μαζί τους. Ξέχασε την κακιά μητριά της. Μια μέρα η βασίλισσα κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Τον ρώτησε τη συνηθισμένη της ερώτηση. Ο καθρέφτης της απάντησε ότι η Χιονάτη ήταν ωραιότερη. Της είπε επίσης, ότι ήταν με τους εφτά νάνους στο δάσος. Αμέσως η βασίλισσα φόρεσε το φόρεμα μιας γριάς γυρολόγου. Πήγε στο σπίτι των νάνων. Η Χιονάτη ξέχασε την προειδοποίηση των νάνων. Άνοιξε την πόρτα. Η γριά ζητιάνα έδεσε σφιχτά τη Χιονάτη με μια δυνατή κορδέλα. Η Χιονάτη λιποθύμησε κι έπεσε κάτω. Οι νάνοι ήρθαν, έκοψαν τις κορδέλες και την έσωσαν. Ο καθρέφτης είπε στη βασίλισσα ότι η Χιονάτη ήταν ακόμα ζωντανή. Η βασίλισσα ήθελε να σκοτώσει τη Χιονάτη. Έφτιαξε ένα δηλητηριασμένο μήλο. Η μια πλευρά ήταν πράσινη και η άλλη ήταν κόκκινη. Η κόκκινη πλευρά ήταν δηλητηριασμένη. Η βασίλισσα ντύθηκε σαν χωριάτισσα. Πήρε μερικά μήλα σε ένα καλάθι. Συνάντησε τη Χιονάτη και της έδειξε το δηλητηριασμένο μήλο. Έκοψε ένα κομμάτι από την πράσινη πλευρά και το έφαγε. Η Χιονάτη το πήρε και έφαγε ένα κομμάτι από την κόκκινη πλευρά. Αμέσως λιποθύμησε κι έπεσε κάτω. Το κόκκινο κομμάτι του μήλου ήταν ακόμα στο στόμα της. Οι εφτά νάνοι ήρθαν στο σπίτι. Νόμιζαν ότι η Χιονάτη ήταν νεκρή. Την έβαλαν σε ένα φέρετρο. Την επόμενη μέρα ένας νέος πρίγκιπας πήγε εκεί. Είδε την όμορφη κοπέλα που ήταν μέσα στο φέρετρο. Νόμιζε ότι ήταν ζωντανή. Οι νάνοι του επέτρεψαν να την πάρει στο μέρος του. Στη διαδρομή το φέρετρο κουνήθηκε απότομα. Το κομμάτι του μήλου έπεσε από το στόμα της. Βγήκε από το φέρετρο. Είπε στον πρίγκιπα τα πάντα. Ο πρίγκιπας την παντρεύτηκε. Αυτή έγινε η πριγκίπισσα.
Λήδα
Snow White – I’m Wishing/One Song (Greek)
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 12:30 ΜΜ
Η ‘αποικία’, με την καθοδήγηση της Αθηνάς, που είχε διαλέξει
στον αγώνα με τον Ποσειδώνα, προστάτιδας του Οδυσσέα,
είχε βάλει τα θεμέλια ενός άλλου πολιτισμού,
είχε επιλέξει το κοπιαστικό ταξίδι του Οδυσσέα να προσεγγίσει,
να πλησιάσει την γνώση μέσα από αυτογνωσία και πειθαρχημένη συνείδηση.
Ο δε Απόλλων κατορθώνει μέσα από την νίκη του με τον Πύθωνα, να φωτίσει
και να στερεώσει το σημείο Αντίληψης της Γης ,στους Δελφούς
διαλύοντας τα σκοτάδια της μαύρης μαγείας των Ατλάντων,
των οποίων, η απληστία, η αλαζονεία και κατάχρηση εξουσίας
και η αθέμιτος επιρροή των υψηλών γνώσεων που κατείχαν,
τους οδήγησαν στην αυτοκαταστροφή και τον καταποντισμό της Ατλαντίδας.
Γι αυτό είναι πάντα η Ελλάδα, η χώρα του Φωτός και του Ήλιου-Απόλλωνα
και είναι Ελλάς=¨Ηλιος,
ένας ‘ήλιος λαμπερός’, για την ανθρωπότητα!
Λήδα
5.…από τις σημειώσεις της Πηνελόπης.
Α τλαντίδα:
Η Αυτοκρατορία!
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 12:33 ΜΜ
Μια φορά και ένα καιρό σε ένα μακρινό Βασίλειο ζούσε ένας βασιλιάς με την βασίλισσα του και είχαν μία πολύ όμορφη κόρη με πολύ όμορφα μακριά ξανθά μαλλιά , που όλοι την φωνάζανε Χρυσομαλλούσα.
Η Χρυσομαλλούσα μεγάλωνε ευτυχισμένη στο παλάτι μαζί με τους γονείς της και τους αυλικούς ώσπου έφτασε σε ηλικία γάμου .
Τότε ο βασιλιάς έστειλε τελάληδες σε όλο το Βασίλειο να πουν ότι η Χρυσομαλλούσα έχει έλθει σε ηλικία γάμου και καλούσε όλους τους νέους του βασιλείου να έλθουν στο παλάτι να αγωνιστούν και ο καλύτερος θα την παντρευόταν.
Από όλο το βασίλειο ξεκίνησαν να έρχονται νέοι να αγωνιστούν και να παντρευτούν την Χρυσομαλλούσα.
Στην άλλη άκρη του βασιλείου όμως μέσα σε μία βαθιά σπηλιά ζούσε ένας κακός δράκος ο οποίος ήταν ερωτευμένος με την Χρυσομαλλούσα βασιλοπούλα και όταν έμαθε ότι αυτή επρόκειτο να παντρευτεί κατέβηκε ένα βράδυ στο παλάτι την έκλεψε και την πήρε μακριά στην σπηλιά του.
Ο βασιλιάς και η βασίλισσα έπεσαν σε μεγάλη στεναχώρια και αποφάσισαν να στείλουν ξανά τελάληδες στο βασίλειο να πουν πως όποιος φέρει την Χρυσομαλλούσα πίσω θα την πάρει γυναίκα του και θα του δώσουν το μισό βασίλειο.
Σε ένα φτωχικό σπίτι ζούσε μία οικογένεια με τέσσαρες γιους. Όταν έμαθαν ότι ο βασιλιάς έψαχνε την Χρυσομαλλούσα αποφάσισαν να πανε να την βρουν, πήγαν στον πατέρα τους του είπαν την απόφαση τους του ζήτησαν την ευχή του για να ξεκινήσουν να βρουν την Χρυσομαλλούσα.
Ο πατέρας τους έδωσε την ευχή του, φίλησαν και οι τέσσαρες το χέρι της μάνας τους και ξεκίνησαν.
Τα τέσσερα αδέρφια δρόμο πέρναν δρόμο αφήνανε ώσπου έφτασαν σε ένα σταυροδρόμι, εκεί ο μεγαλύτερος είπε , εγώ θα πάω στην ανατολή , ο δεύτερος θα πάει στον νότο , ο τρίτος θα πάει στη δύση , και ο μικρότερος θα πάει στον βορά και στο τέλος ότι και να γίνει θα ξαναβρεθούμε πάλι εδώ στο σταυροδρόμι.
Τα αδέρφια αγκαλιάστηκαν φιλήθηκαν ευχήθηκαν μεταξύ τους και ξεκίνησαν να βρουν την Χρυσομαλλούσα.
Τα τρία μεγαλύτερα αδέρφια πέρασαν ποτάμια ανέβηκαν βουνά πάλεψαν με θηρία αλλά δεν κατάφεραν να βρουν την Χρυσομαλλούσα και γύρισαν πίσω.
Ο μικρότερος αδερφός πέρασε ποτάμια ,και γιοφύρια , διέσχισε βουνά ,πάλεψε με άγρια θηρία ,πείνασε ,δίψασε, αλλά στο τέλος στην κορυφή του ψηλού βουνού βρήκε την σπηλιά που φύλαγε ο δράκος την Χρυσομαλλούσα , όταν τον αντίκρισε ο δράκος του είπε πως πρέπει να παλέψουν και όποιος νικήσει θα πάρει την Χρυσομαλλούσα.
Ο δράκος και το παλικάρι πάλευαν σαράντα μέρες και σαράντα νύχτες χωρίς σταματιμό αλλά στο τέλος το παλικάρι κουράστηκε και ο δράκος το νίκησε και τον έκλεισε μέσα στην σπηλιά που ήταν και η Χρυσομαλλούσα.
Η Χρυσομαλλούσα όσο καιρό ήταν κλεισμένη μέσα στην σπηλιά έπλεκε στον αργαλειό τέσσερα χαλιά ,στο ένα είχε πλέξει τον ουρανό με τ’ άστρα ,στο δεύτερο τον αέρα με όλα τα πετούμενα ,στο τρίτο την γη με τα λουλούδια και όλα τα ζώα και στο τέταρτο είχε πλέξει την θάλασσα με τα ψάρια.
Η Χρυσομαλλούσα και το παλικάρι αποφάσισαν να αγωνιστούνε μαζί για να ξεφύγουν από τον δράκο.
Έτσι η Χρυσομαλλούσα κάθε φορά που έφτιαχνε φαγητό στον δράκο του έριχνε μέσα και λίγο δηλητήριο που κατάφερνε να μαζεύει από διάφορα φυτά, έτσι ο δράκος σιγά σιγά αδυνάτιζε ενώ το παλικάρι μέρα με την ημέρα δυνάμωνε και όταν ο δράκος έπεσε τελείως στο κρεβάτι το παλικάρι πήρε την Χρυσομαλλούσα και φύγανε.
Τα αδέρφια του όμως είχαν επιστρέψει στο σταυροδρόμι και περιμένανε τον αδερφό τους, όμως είδαν ότι ο μικρός αδερφός τους αργούσε και άρχισαν να ανησυχούνε ότι ο μικρός θα είχε βρει την Χρυσομαλούσα και θα την παντρευόταν αυτός ,γι’ αυτό αποφασίσανε πώς όταν έρθει και έχει την Χρυσομαλούσα μαζί του να τον σκοτώσουν και να παντρευτεί ένας από αυτούς την βασιλοπούλα.
Όταν ο μικρός έφτασε στο σταυροδρόμι έτρεξε με χαρά να αγκαλιάσει τ’ αδέρφια του και να τους πει τα ευχάριστα ,αυτοί όμως τον πιάσανε τον χτυπήσανε άγρια και τον πέταξαν σε ένα γκρεμό, πήραν την Χρυσομαλούσα την πήγαν στο παλάτι με σκοπό να την παντρευτεί ένας από αυτούς,
Η Χρυσομαλούσα όμως είπε ότι εγώ θα παντρευτώ αυτόν που θα μου φέρει τον ουρανό με τ’ άστρα , τον αέρα με όλα τα πετούμενα , την γη με τα λουλούδια ,και την θάλασσα με τα ψάρια.
Το παλικάρι όμως όταν έπεσε στον γκρεμό δεν πέθανε αλλά το βρήκε ένας βοσκός το μάζεψε στο κονάκι του φρόντισε τις πληγές τον ετάισε μέλι και γάλα και τον έκανε καλά.
Αλλά ώσπου να γίνει καλά το παλικάρι είχαν περάσει αρκετοί μήνες και τα τρία αδέρφια πίεζαν τον βασιλιά να παντρευτεί κάποιος από αυτούς την Χρυσομαλούσα αλλά αυτή έμενε σταθερή στην απόφαση της ήταν σίγουρη πως το παλικάρι είχε σωθεί και καθόταν όλη μέρα στο μπαλκόνι της και περίμενε να τον δει.
Το παλικάρι όταν έγινε τελείως καλά αποφάσισε να πάει στο παλάτι να δει τι απέγινε η Χρυσομαλούσα.
Όταν το παλικάρι πέρασε κάτω από το μπαλκόνι της Χρυσομαλούσας η βασιλοπούλα τον γνώρισε αμέσως του πέταξε ένα μήλο και τον κάλεσε στο παλάτι και ανακοίνωσε στον βασιλιά πώς ήταν ο άνθρωπος που την έσωσε και που θα την παντρευόταν.
Τότε τα αδέρφια του αντέδρασαν και ζήτησαν να δουν τα τέσσερα χαλιά τον ουρανό με τ’ άστρα τον αέρα με όλα τα πετούμενα, την γη με τα λουλούδια και όλα τα ζώα.
Το παλικάρι έβγαλε από την τσέπη του τέσσερα καρύδια που είχε φυλαγμένα τα τέσσερα χαλιά της Χρυσομαλλούσας τ’ ασπασε και τ’ άπλωσε μπροστά σε όλους και τότε όλοι θαμπώθηκαν απτήν ομορφιά και την τέχνη των χαλιών της Χρυσομαλλούσας.
Έπειτα το παλικάρι παντρεύτηκε την Χρυσομαλλούσα συγχώρεσε τ’ αδέρφια του έκανε πλούσιο τον πατέρα του και τον βοσκό που τον έσωσε και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:03 ΜΜ
Συνέχισα να είμαι απορροφημένη στις σκέψεις μου
και ακουμπισμένη στην σκληρή επιφάνεια του βράχου
για να με στηρίζει, να με γειώνει και να με κρατά σε εγρήγορση.
Μία από τις κορυφαίες γνώσεις των Τολτέκων,
είναι η ύπαρξη του σημείου της Αντίληψης και ο τρόπος του χειρισμού του.
Με την εσωτερική όραση που διέθεταν διαπίστωσαν
ότι ο άνθρωπος είναι ένα ενεργειακό αυγό.
Η εικόνα του Αυγού συναντάται στον Φάνη.
Ο Χρόνος έφτιαξε μέσα στον Αιθέρα ένα ασημένιο αυγό.
Από το αυγό αυτό προήλθε το Κοσμογονικό Ωόν από το οποίο
βγήκε πρώτος ο Θεός Φάνης, ο μορφοποιητής του κόσμου.
Ο Αριστοφάνης τον αποκαλεί Έρωτα, ενώ αλλού τον αποκαλούν Ηρικεπαίο.
Κατά τις Ορφικές αντιλήψεις, ο Φάνης γεννήθηκε από το κοσμικό Ωόν.
Είναι ο πρώτος Θεός και δημιουργός.
Είναι ο πρώτος που βασίλευσε στο σύμπανκαι στον κόσμο.
Λήδα
6.Το Σημείο της Αντίληψης
…οι σημειώσεις της Πηνελόπης
Που βρίσκεται η Συνείδηση;
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:07 ΜΜ
Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», ένα από τα πλέον αγαπημένα παραμύθια μικρών και μεγάλων σ’ όλο τον κόσμο, γράφτηκε στα μέσα του 19ου αιώνα από τον άγγλο Λιούις Κάρολ, κατά κόσμον Τσαρλς Λούντβιντζ Ντόντγκσον. Στο κλασσικό αυτό βιβλίο, ο συγγραφέας σατιρίσει και καυτηριάσει τον τρόπο ζωής της εποχής του, ενώ μεταφέρει και την αγωνία των παιδιών για τον κόσμο που τους φτιάχνουν οι μεγάλοι. Η Αλίκη, εκπρόσωπος της παιδικής αφέλειας και ανησυχίας, κουβαλά όλα τα ερωτήματα, τις αγωνίες και τα μυστήρια της εποχής της, ταξιδεύοντας σε μια χώρα της φαντασίας της, γεμάτη απορίες, αγωνία και περιέργεια.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μία αυτοσχέδια ιστορία, που έπλασε ο Ντόντγκσον το 1862, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού με πλοίο στον Τάμεση. Συνταξίδευε με τρία αδερφάκια, τη 13χρονη Λορίνα Σαρλότ Λίντελ, τη 10χρονη Άλις (Αλίκη) Πλέζανς Λίντελ και την 8χρονη Εντίθ Μέρι Λίντελ, που έδειχναν να πλήττουν. Θέλοντας, λοιπόν, να διασκεδάσει την ανία τους, προθυμοποιήθηκε να τους πει μία ιστορία. Κεντρικό πρόσωπο ήταν ένα κοριτσάκι, ονόματι Αλίκη, που βαριόταν κι έψαχνε για μια περιπέτεια. Ονειροπολώντας, ταξίδεψε σ’ έναν τόπο, όπου κουνέλια έτρεχαν πιεσμένα από το χρόνο, αόρατοι γάτοι έκαναν μαγικά, μπισκότα και μανιτάρια άλλαζαν τις διαστάσεις του ανθρώπου και η Ντάμα Κούπα της τράπουλας έκοβε τα κεφάλια των υπηκόων της.
Λήδα
Alice in Wonderland – In a world of my own – Greek
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:11 ΜΜ
Τα Φτερά του Ανθρώπου!
Ήμουν σε αρμονία με όλα τα στοιχεία της φύσης εκείνη την ημέρα.
Καθόμουν σε ένα στέρεο βράχο.
Άγγιζα με τα πόδια μου το γαλάζιο νερό.
Ένοιωθα τον αέρα να χαϊδεύει το δέρμα μου και τις ακτίνες του ήλιου να φθάνουν
βαθιά σε κάθε κύτταρο του σώματος μου και να του ψιθυρίζουν μικρά μυστικά.
Το φυσικό μας σώμα έχει την δική του λογική, την δική του σοφία και Γνωρίζει.
Αν πάψουμε την ατέλειωτη φλυαρία του νου, των ανόητων συνηθειών, των εξαρτήσεων μπορεί να μας πει πολλά, να αυτοθεραπευθεί, να βρει ότι του χρειάζεται.
Αρκεί να μάθουμε να το ακούμε να σιωπήσουμε για να ακουστεί η δική του φωνή.
Έχει τον τρόπο του να μας βοηθήσει, να μας συμβουλέψει.
Να δει τις ανάγκες μας και να διορθώσει τα προβλήματα.
Όλες οι ασθένειες και τα προβλήματα είναι ενεργειακής φύσεως.
Όταν η ενέργεια μπλοκάρει στα σημεία του σώματος μας,
δημιουργείται δυσαρμονία με όλες τις παρενέργειες που ακολουθούν μετά.
Ο Ονειρευτής λοιπόν που είναι 12 Ονειρευτές
με διαφορετικά κυρίαρχα χρώματα ο καθένας και διαφορετικούς κραδασμούς,
αποτελούν το Πνεύμα του ανθρώπου και συνεργάζονται πάντα μεταξύ τους
για την γέννηση και την υλοποίηση του ανθρώπου.
Αφού ξεκουράστηκα και ένιωσα την ενέργεια να ανεβαίνει απαλά
μέχρι την βάση του λαιμού, άπλωσα τα φτερά του ‘Άλλου’ σώματος
και πέταξα στην κορυφή του μεγάλου βράχου,
με την βοήθεια της ώθησης της Γης,
που βοηθάει πάντα τα αγαπημένα της παιδιά της,
και αιωρούμενη για λίγο.
Το φυσικό σώμα με ακολούθησε και βρέθηκα να κοιτάζω προς την Δύση.
Λήδα
…οι σημειώσεις της Πηνελόπης
7. Το ενεργειακό σώμα:
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:16 ΜΜ
Το παραμύθι ξεκινά από μία μεγάλη Πολιτεία όπου ζουν χαρούμενα κι ευτυχισμένα τέσσερα αδέλφια. Τρεις αδελφές κι ο μεγαλύτερος αδελφός ο οποίος εργάζεται πάνω στην περιουσία πού άφησαν οι γονείς τους…
Οι τρεις αδελφές δεν μοιάζουν καθόλου μεταξύ τους η μεγαλύτερη είναι φιλάρεσκη , η μεσαία είναι αφελής και η πιο μικρή είναι ρομαντική κι ευαίσθητη.
Η ρομαντική «Πεντάμορφη» πού θέλοντας να σώσει την οικογένειά της από την οικονομική καταστροφή αναγκάζεται να πάει στον πύργο του «Τέρατος» για να κρατάει συντροφιά στις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς του.
Καταφέρνει άραγε να καλύψει τις μοναχικές του ώρες ή μη αντέχοντας την ζωή στο παράξενο κάστρο φεύγει κι επιστρέφει στους δικούς της ; Η οικογένειά της πως το αντιμετωπίζει αυτό ; Τι θα κάνει ; Θα την δεχτεί στους κόλπους της ή θα την πείσει να ξαναγυρίσει στον πύργο ;
Λήδα
Beauty and The Beast: Something There – greek 1991 (Disney)
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:18 ΜΜ
Το κλειδί της σύνδεσης με τους ονειρευτές, είναι ο Απόλλων που καθορίζει την ηλιακή συνείδηση στο σημείο της Αντίληψης κοντά στην καρδιά.
Αν και ο πραγματικός αρχηγός είναι ο Ζευς αλλά δεν φαίνεται άμεσα,
όπως όλοι οι ‘πραγματικοί ‘ αρχηγοί.
Η Κίντο κατάλαβε την παρουσία μου και έτρεξε κοντά μου.
Η Κίντο είναι μια πολύ σοβαρή και δυνατή λέαινα που την βρήκα στο Όνειρο και της έδωσα το όνομα της καταπληκτικής ηρωίδας του Ταραντίνο …
Τρίφτηκε στα πόδια μου και μαζί ατενίσαμε το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας…
Λήδα
… οι σημειώσεις της Πηνελόπης
8. Οι Ονειρευτές …της Ανθρωπότητας:
Το Πνεύμα του Ανθρώπου!
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:23 ΜΜ
Zούσε κάποτε σε μια μακρινή χώρα ένας καλός κι ευγενικός έμπορος με τη γυναίκα του και τη μικρή τους κόρη.
Η γυναίκα του όμως αρρώστησε και πέθανε κι ο άντρας της αποφάσισε να ξαναπαντρευτεί,για να έχει η αγαπημένη του κόρη μια μητέρα. Δεν ήξερε όμως τι τον περίμενε… Η νέα του γυναίκα ήταν κακιά και φαντασμένη και οι δύο της κόρες ήταν όμορφες στην όψη μα άσχημες στην καρδιά.
Δε πέρασε λίγος καιρός και ο έμπορος έπρεπε να φύγει για ένα μακρινό ταξίδι. Έτσι άφησε τη κόρη του μόνη με τη μητριά και τις δυο της κόρες. Μόλις έφυγε ο πατέρας της η μητριά,που ζήλευε τη κοπέλα γιατί ήταν όμορφη και καλή,την έντυσε με κουρέλια και την έβαζε να κάνει όλες τις δουλείες του σπιτιού σαν να ήταν υπηρέτρια. Της φερόταν πολύ άσχημα και επειδή η καημένη ήταν συνέχεια κουρασμένη και βρόμικη από τις στάχτες της κουζίνας τη φώναζαν Σταχτοπούτα.Μια μέρα ο βασιλιάς τσταχτοπουταης χώρας αποφάσισε να διοργανώσει ένα μεγάλο χορό για να βρει γυναίκα ταιριαστή για το γιο του τον πρίγκιπα.
Μόλις άκουσαν τα νέα οι αδερφές τις Σταχτοπούτας άρχισαν αμέσως να ετοιμάζονται για το χορό. Η μητέρα τους πίστευε πως σίγουρα μια απο τις δύο τους θα γινόταν πριγκίπισσα.Η Σταχτοπούτα δούλεψε πολύ σκληρά για να ετοιμάσει τα φουστάνια τους και να τις κάνει όμορφες για το χορό. Κι όταν ρώτησε τη μητριά της αν μπορούσε να έρθει και αυτή μαζί τους, εκείνη όλο κακία γέλασε και είπε:Είσαι πολύ άσχημη και πολύ βρόμικη για να σε πάρουμε μαζί μας Σταχτοπούτα. Θα μείνεις κλειδωμένη στην κουζίνα μέχρι να γυρίσουμε..
Η μητριά και οι κόρες της έφυγαν ντυμένες και στολισμένες για το χορό ενώ η Σταχτοπούτα γύρισε στην κουζίνα και έβαλε τα κλάματα.
« Αχ, να μπορούσα να πάω και εγώ στο χορό του πρίγκιπα!»Ξάφνου εκεί που έκλαιγε είδε ένα φως και μπροστά της παρουσιάστηκε μια όμορφη γυναίκα.
« Σταχτοπούτα είμαι η νονά σου και είμαι νεράιδα. Θα σε βοηθήσω εγώ να πάς στο χορό.»Βγήκαν μαζί στο κήπο και η νονά της άγγιξε με το μαγικό της ραβδάκι μια κολοκύθα,που αμέσως μεταμορφώθηκε σε μια μεγάλη άμαξα. Κάτι ποντικάκια που έπαιζαν εκεί γύρω έγιναν όμορφα αλογα
Τέλος άγγιξε και τη Σταχτοπούτα με το ραβδί της. Έκπληκτη εκείνη κοιτάχτηκε και είδε πως φορούσε ένα χρυσό φόρεμα και δυο κρυστάλλινα γοβάκια.
« Και τώρα είσαι έτοιμη για το χορό! Αλλά πρόσεξε! Πρέπει να φύγεις πριν από τα μεσάνυχτα γιατί τότε τα μάγια θα λυθούν. Η άμαξα θα γίνει ξανά κολοκύθα και τα ρούχα σου κουρέλια!»Η Σταχτοπούτα ευτυχισμένη που θα πήγαινε στο χορό ανέβηκε στην άμαξα και έφυγε αφού πρώτα ευχαρίστησε τη νονά της και της υποσχέθηκε πως θα γυρνούσε πριν απο τα μεσάνυχτα..Όταν μπήκε στο παλάτι όλοι έμειναν άφωνοι από την ομορφιά της.Αναρωτιόταν ποιά ήταν η όμορφη νέα και απο πού είχε έρθει.Η μητριά και οι κόρες της δεν την αναγνώρισαν και είχαν σκάσει από τη ζήλια τους!
Έβλεπαν πώς ο πρίγκιπας είχε μαγευτεί και όλο το βράδυ χόρευε μόνο μαζί της.Η Σταχτοπούτα ερωτεύτηκε αμέσως τον πρίγκιπα το ίδιο κι αυτός.Χόρευαν ευτυχισμένοι ώσπου ξαφνικά…Ντιν,Νταν! Το ρολόι τοσταχτοπουταυ παλατιού σήμανε μεσάνυχτα! Η Σταχτοπούτα χωρίς να πει λέξη άρχισε να τρέχει για να φύγει πριν λυθούν τα μάγια και γίνει ξανά μια φτωχή κοπέλα.«Στάσου!» φώναξε ο πρίγκιπας μα δεν την πρόλαβε. Το μόνο που βρήκε ήταν το γοβάκι της που είχε πέσει στις σκάλες.
Η Σταχτοπούτα ίσα-ίσα πρόλαβε να μπει στην κουζίνα πριν φτάσουν οι αδερφές της και η μητριά της στο σπίτι.Την επόμενη μέρα ο πρίγκιπας έστειλε έναν αυλικό να ψάξει σ όλο το βασίλειο και να του φέρει την κοπέλα που στο πόδι της θα ταίριαζε το κρυστάλλινο γοβάκι. Με τα πολλά ο αυλικός του βασιλιά έφτασε και στο σπίτι της Σταχτοπούτας.
Οι αδερφές της δοκίμασαν το γοβάκι αλλά τους ήταν πολύ μικρό. Η Σταχτοπούτα ήθελε και αυτή να το δοκιμάσει άλλα η μητριά της δεν την άφησε. «Τι δουλειά έχεις εσύ να ανακατεύεσαι με πρίγκιπες; Εσένα η δουλεία σου είναι στη κουζίνα» της είπε με κακία.
Ο αυλικός όμως αγνόησε τη κακία μητριά και έδωσε το γοβάκι στη σταχτοπούτα. Όταν είδαν πως της έκανε η μητριά και οι κόρες της πρασινισαν από το κακό τους!
Ο αυλικός πήγε αμέσως τη Σταχτοπούτα στο παλάτι και ο πρίγκιπας την αναγνώρισε. Οι δύο αδερφές και η μητριά της έσκασαν από το κακό τους και έφυγαν άρον άρον από το βασίλειο κι ούτε που ξανάκουσε ποτέ κανείς γι αυτές.
Όσο για τη Σταχτοπούτα παντρεύτηκε τον πρίγκιπα και έμειναν στο παλάτι μαζί με τον πατέρα της που γύρισε επιτέλους απ’ το ταξίδι του.
Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!!
Λήδα
Cinderella 3 (Greek) – More Than A Dream
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:26 ΜΜ
Το Ταξίδι… στο εσωτερικό του Εαυτού!
Όλοι είμαστε παγιδευμένοι σε ένα όνειρο ενός μεγάλου ανείπωτου Όντος που ονειρεύεται τον Εαυτό του.
Παγιδευόμαστε στο κοινό ‘Όνειρο, στην κοινή ψευδαίσθηση και κατά συνέπεια όλες μας οι πράξεις ισοδυναμούν με τρέλα..
Έτσι το έχει ρυθμίσει η Δύναμη και είναι μια πολύ παράξενη ρύθμιση και το έσχατο παράδοξο.
Η αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτό το παράδοξο, διαμορφώνει
τον εσωτερικό πυρήνα μυστικών διδασκαλιών.
Ένα πυρήνα που είναι η ύστατη πηγή δύναμης και το κλειδί για την ελευθερία!
Προϋποθέτει το κουράγιο, την δύναμη ,την στρατηγική και την αψογοσύνη να εισέλθει κάποιος… στο Άγνωστο.
Μαζί με την Κίντο, που χοροπηδούσε ξέγνοιαστα, δίπλα μου
κατευθυνθήκαμε προς τη ασφαλή στεριά, στον κυκλικό χώρο της Εστίας, το τονάλ, το Γνωστό,
οδηγούμενες απ΄την ιερή φλόγα και αφήνοντας πίσω την απέραντη μυστηριώδη θάλασσα του Ποσειδώνα, το ναγουάλ, το Άγνωστο.
Σκεφτόμουν το Νίο, την Τρίνιτι και την ταυτόχρονη παρουσία τους στον χωροχρόνο, όταν ο Μορφέας, , φάνηκε να έρχεται κοντά μας και μας άγγιξε απαλά. ..
Λήδα
9.Το όνειρο
…. οι σημειώσεις της Πηνελόπης!
Ποιο είναι… το Όνειρο?
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:30 ΜΜ
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μυλωνάς που, όταν πέθανε, άφησε κληρονομιά στα τρία του παιδιά τα υπάρχοντά του, ένα μύλο, ένα γάιδαρο κι ένα γάτο. Ο γιος που κληρονόμησε τον γάτο ένιωσε αδικημένος, αλλά σύντομα κατάλαβε ότι χωρίς αυτόν δεν θα έβρισκε την ευτυχία…
Λήδα
Ο ΠΑΠΟΥΤΣΩΜΕΝΟΣ ΓΑΤΟΣ (VHS) 2/8
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:33 ΜΜ
Ιστορίες δύναμης!
Ιστορίες Πνεύματος ενός υπέροχου λαού βασανισμένου αδικημένου εξοντωμένου!
Σκέφτηκα ποιες είναι οι δικές μου ιστορίες δύναμης;
Όλες ανάγονται σε μία !
Μία μεγάλη ιστορία Έρωτα και Αγάπης!
Και αναρωτήθηκα και για αυτό.
Ποιος είναι ο Έρωτας;
Ποια είναι η Αγάπη;
Φλόγες λαμπερές και λάμψεις αστραφτερές λαμπύρισαν στα μάτια της μικρής μου λιονταρίνας καθώς έκλεινα το Βιβλίο αυτό
για να ανοίξω ένα άλλο…από την Αρχή.
Ο Ποσειδώνας μου έστειλε ένα χαιρετισμό και τα κύματα ξέβρασαν ένα βιβλίο σε ένα μπουκάλι κλεισμένο που είχε ταξιδέψει από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να φθάσει στις λεηλατημένες Ελληνικές θάλασσες δύσκολο για να γίνει κατανοητό και ένα μήνυμα μέσα έγραφε:
Αφιερωμένο σε ένα Άγνωστο Εαυτό!
Προχώρησα στο εσωτερικό του παλατιού και κατευθύνθηκα στα ανώτερα δωμάτια στην μεγάλη σάλα με την φωτιά στο κέντρο και ένα τζάκι να αγκαλιάζει τα ξύλα
που θα γίνουν σε λίγο στάχτη και ζεστασιά.
Η Κίντο δίπλα μου πάντα κουλουριάστηκε στο χαλί και έδειχνε πολύ ευχαριστημένη στην σιωπή.
Λήδα
10. Το άγνωστο
Τι είναι το Άγνωστο?
οι σημειώσεις της Πηνελόπης…
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:38 ΜΜ
Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε σε μια μακρινή χώρα ένας βασιλιάς που το μόνο που σκεφτόταν ήταν τα ρούχα του. Σπαταλούσε τα χρήματα της χώρας για να αγοράζει ολοένα και περισσότερα ρούχα. Είχε μια φορεσιά για κάθε ώρα της μέρας και οι ράφτες του παλατιού δούλευαν ασταμάτητα ράβοντας συνέχεια καινούργια ρούχα.
Η φήμη του αυτοκράτορα και η αδυναμία του για τα ρούχα έφτασαν στα αυτιά δυο απατεώνων που αποφάσισαν να τον ξεγελάσουν και εκμεταλλευτούν την ματαιοδοξία του.
Μια μέρα λοιπόν εμφανίστηκαν στο παλάτι και ζήτησαν ακρόαση από τον βασιλιά.
«Καλησπέρα σου αυτοκράτορα μου, είμαστε δυο ξακουστοί ράφτες! Υφαίνουμε τα πιο όμορφα ρούχα που έχει δει ποτέ άνθρωπος. Είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να υφάνουμε ένα ύφασμα που όμοιο του δεν έχεις ξαναδεί.. Όχι μόνο είναι το πιο λεπτό και το πιο ανάλαφρο του κοσμου, μα είναι και μαγικό…είναι αόρατο για τους κουτούς και για αυτούς που είναι ανάξιοι για τη θέση τους»
«Χμ, σκέφτηκε ο αυτοκράτορας, αυτά τα ρούχα είναι ότι πρέπει για μένα. Αν τα φοράω θα μπορέσω να ανακαλύψω ποιος είναι άξιος για τη θέση του και ποιος όχι, ποιος είναι σοφός και ποιος κουτός..» Έτσι έδωσε στους δυο ράφτες ένα πουγκί με χρυσαφί και τη διαταγή να αρχίσουν αμέσως να υφαίνουν το μαγικό ύφασμα.
Την επόμενη κιόλας μέρα εργάτες έστησαν δυο αργαλειούς και οι δυο κατεργάρηδες ξεκίνησαν τη δουλειά. Κάθε μέρα που περνούσε ζητούσαν όλο και περισσότερα χρήματα από τον αυτοκράτορα δήθεν για να αγοράσουν χρυσές κλωστές και μετάξι.. Ο αυτοκράτορας που περίμενε πως και πως τα καινούργια του ρούχα δεν δίσταζε καθόλου και τους έδινε κάθε μέρα όλο και περισσότερο χρυσάφι. Ο καιρός περνούσε και αυτοί όλη μέρα κι όλη νύχτα ήτανε στους δυο αργαλειούς που όμως έμοιαζαν αδειανοί. Όλοι στη πόλη ήξεραν πια για το μαγικό ύφασμα και ανυπομονούσαν να δουν τον βασιλιά με τα καινούργια του ρούχα.
«Θα θελα να ξέρω πως τα πάνε αυτοί οι δύο με το μαγικό ύφασμα» σκέφτηκε, αλλά έπειτα θυμήθηκε πως όποιοι ήταν ανάξιοι για τις θέσεις τους δεν μπορούσαν να δουν το ύφασμα.
Θεώρησε λοιπόν πως ήταν καλύτερα να μην διακινδύνευε ο ίδιος τη φήμη του. Καλύτερα να στείλω τον υπουργό στη θέση μου. Eίναι σοφός και έμπιστος! Έτσι ο υπουργός πήγε στο δωμάτιο όπου είδε τους δυο ραφτάδες να δουλεύουν μπροστά από δυο άδειους αργαλειούς.
«Ω θεέ μου!» σκέφτηκε καθώς προσπαθούσε να καθαρίσει τα γυαλιά του, «Δεν βλέπω τίποτα. Είμαι λοιπόν βλάκας και ανάξιος για τη θέση μου;» Ο υπουργός πλησίασε τους δυο κατεργάρηδες που καμώθηκαν πως δήθεν του έδειχναν το ύφασμα. «Κοιτάτε χρώμα, κοιτάξτε σχέδιο, μα πείτε μας έχετε ξαναδεί τέτοιο όμορφο ύφασμα ξανά;»
Ο υπουργός δεν μπορούσε να δει τίποτα ,γιατί δεν υπήρχε τίποτα να δει, αλλά φοβήθηκε πως όλοι θα καταλάβαιναν πως ήταν βλάκας και άχρηστος. Έτσι καμώθηκε πως το κοιτά και απάντησε.. Ω μα τι όμορφο, είναι πραγματικά υπέροχο! Τι σχέδια, τι χρώματα! Είμαι σίγουρος ότι ο βασιλιάς θα μείνει πολύ ικανοποιημένος.. Άρχισαν τότε, με κάθε λεπτομέρεια, να του εξηγούν τα δήθεν σχέδια και χρώματα του ανυπάρκτου υφάσματος. Ο υπουργός άκουγε με πολύ προσοχή ώστε να μπορεί μετά περιγράψει στον βασιλιά αυτό που δεν είχε ποτέ δει.
Έπειτα ζήτησαν από τον υπουργό κι αλλά χρήματα για να προχωρήσουν στο ράψιμο της φορεσιάς, και εκείνος δεν μπόρεσε να τους αρνηθεί.. Και φυσικά το χρυσάφι πήγε όλο στις τσέπες των δυο απατεώνων…
Ο βασιλιάς έστειλε έπειτα τον αρχιστράτηγο του για να επιθεωρήσει τη δουλεία των δυο ραφτάδων. Όμως κι αυτός όπως ο υπουργός δεν μπόρεσε να δει τίποτα. Επειδή όμως δεν ήθελε να νομίζουν πως είναι ανόητος ή ανίκανος, δεν είπε τίποτα παρά μόνο προσποιήθηκε πως θαύμαζε το ύφασμα και στο βασιλιά είπε πως ήταν υπέροχο.
«Θα πάω να το δω ο ίδιος!» Είπε ο βασιλιάς. Αλλωστε πρέπει να μου πάρουν τα μέτρα για τη φορεσιά.
Πήγε λοιπόν μαζί με τον υπουργό και τον αρχιστράτηγο να δει το περίφημο ύφασμα..
«Υπέροχο, τι χρώμα!» είπε ο αρχιστράτηγος!
«Θεσπέσιο, τι σχέδιο!» είπε ο υπουργός.
Ο βασιλιάς τρομοκρατήθηκε. Είναι δυνατόν; αναρωτήθηκε, Δεν βλέπω τίποτα απολύτως!
«Το ύφασμα είναι θαυμάσιο» είπε μονομιάς, καθώς φοβήθηκε πως οι άλλοι μπορεί να καταλάβαιναν ότι δεν έβλεπε τίποτα. «Να μου πάρετε αμέσως μέτρα για την φορεσιά, θέλω να είναι έτοιμη μέχρι την μεγάλη παρέλαση σε 3 μέρες.»
Οι δυο κατεργάρηδες πήραν αμέσως τα μέτρα του βασιλιά και υποσχέθηκαν να δουλεύουν νύχτα και μέρα χωρίς σταμάτημα μέχρι να τελειώσουν τη φορεσιά.
Έκοβαν τον αέρα με μεγάλα ψαλιδιά και έραβαν με βελόνες δίχως κλώστη ώσπου….. «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα είναι έτοιμα!!»
Ο βασιλιάς μπήκε στο δωμάτιο συνοδευόμενος από τους αυλικούς του. Οι δυο κατεργάρηδες σήκωσαν τα χέρια στον αέρα σαν κάτι να κρατούσαν και του παρουσίασαν τα ρούχα.
«Αυτό είναι το παντελόνι, αυτό είναι το παλτό, και αυτός ο μανδύας σας μεγαλειότατε. Ανάλαφρα σαν πούπουλο, ούτε καν θα τα νιώθετε όταν τα φοράτε..»
«Θα ήθελε η μεγαλειότητα σας να δοκιμάσει τη καινούργια φορεσιά;» ρώτησε ο ένας και υποκλίθηκε.
«Θα μας επιτρέψετε να σας βοηθήσουμε να ντυθείτε, εδώ σ’ αυτόν τον καθρέφτη.»
Ο βασιλιάς έβγαλε τα ρούχα του και οι δυο κατεργάρηδες άρχισαν να τον ντύνουν με τα αόρατα ρούχα. Προσποιήθηκαν ότι έστρωναν τα μανίκια και πώς κούμπωναν το σακάκι.
«Μα τι ταιριαστά τα ρούχα! Τα χρώματα είναι υπέροχα!» Αναφώνησαν ο αρχιστράτηγος και ο υπουργός μαζί.
Ο αυτοκράτορας κοιτούσε και ξανακοιτούσε τον καθρέφτη αλλά δεν έβλεπε τίποτα και φοβήθηκε μην τον περάσουν για χαζό. «Τα καινούργια μου ρούχα είναι θαυμάσια, τι όμορφα που μου ταιριάζουν, τι καλοραμμένα, και το ύφασμα ανάλαφρο σαν πούπουλο! Σας απονέμω τον παράσημο του Αρχιράφτη και σας δίνω για αμοιβή δυο πουγκιά χρυσάφι ακόμα..»
Σας ευχαριστούμε μεγαλειότατε, υποκλίθηκαν οι δυο ραφτάδες και από τότε…μην τους είδατε! Ο αυτοκράτορας φορώντας την καινούργια του φορεσιά ξεκίνησε για τη μεγάλη παρέλαση.
Ο κόσμος είχε μαζευτεί στους δρόμους και περίμενε να δει τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα και το μαγικό ύφασμα που ξεχώριζε τους έξυπνους από τους κουτούς. Οι θαλαμηπόλοι προσποιήθηκαν ότι κρατούσαν το μανδύα γιατί δεν ήθελαν να καταλάβει κανείς ότι δεν έβλεπαν τίποτα! Η παρέλαση άρχισε και όλοι όσοι την παρακολουθούσαν φώναζαν δυνατά,από φόβο μην τους περάσουν για κουτούς: «Τι κομψά που είναι τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα!! Τι ταιριαστά! Τι ωραίος μανδύας!»
Κανείς δεν τολμούσε να ομολογήσει πως δεν έβλεπε τίποτα γιατί αυτό θα σήμαινε είτε ότι ήταν ανόητος είτε άχρηστος για τη θέση του.
«Μα ο αυτοκράτορας δεν φοράει τίποτα! Είναι γυμνός!»
Ένα μουρμουρητό απλώθηκε στην ομήγυρη που σύντομα συνοδεύτηκε από φωνές και γέλια.
«Το παιδί έχει δίκιο! Ο αυτοκράτορας είναι γυμνός! Είναι γυμνός!»
Ο βασιλιάς κατάλαβε πως το πλήθος είχε δίκιο. Οι δυο ραφτάδες τον είχαν ξεγελάσει. Δεν τόλμησε όμως να το παραδεχτεί. Σήκωσε το κεφάλι ψηλά και συνέχισε την παρέλαση μέχρι που κατακόκκινος από ντροπή και θυμό έφτασε στο παλάτι.
Λήδα
The Emperor’s New Clothes ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΡΟΥΧΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:47 ΜΜ
Βγήκα στο κήπο.
Ένα πρωινό γλυκοχάραζε ντυμένο σε απαλές πορφυροχρυσογάλαζες πινελιές χρωμάτων.
Τα πουλιά κελαηδούσαν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου πολλά τραγούδια και ένα πανέμορφο λουλούδι ήταν στην μέση του κήπου ευωδιαστό και ζηλευτό.
Έσκυψα να το μυρίσω.
Οι μέλισσες ήρθαν κοντά μου και τα χελιδόνια κουβαλήσανε ένα ιπτάμενο χαλί,
που το ξαπλώσανε στα πόδια μου και γύρω μου
οι πεταλούδες αποφάσισαν να συνεδριάσουν για το θέμα
και να οργανώσουν ένα συμπόσιο.
Το χαλί ήταν λευκό και
Έγραφε με γαλάζια γράμματα:
Το συμπόσιο του Έρωτα!
Προσπάθησε τώρα και συ να με παρακολουθήσεις, αν μπορείς.
…και να με ακολουθήσεις…στο χορό και σε ένα ταγκό!
Η Κίντο απομακρύνθηκε κυνηγώντας ένα μαγικό ελάφι με χρυσά κέρατα και χάλκινες οπλές και ένας φτερωτός θεός πλησίασε κοντά μου με το Τόξο του, μια φαρέτρα
και με ρώτησε κοιτάζοντας με παιγνιδιάρικα
και σπινθηροβόλα κατάματα
και η καρδιά μου φτερούγισε τρελά.
Ξέρεις το μυστικό του;
Ποιο είναι το μυστικό του ;
Ποιο είναι το Τόξο;
Λήδα
11. Ο Έρωτας
και η Αγάπη μιας κοιμισμένης βασιλοπούλας!
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:52 ΜΜ
……………………………
Λήδα
Disney’s Sleeping Beauty (1959) – Final scene
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 2:55 ΜΜ
Η όραση εξωτερική ανήκει στον Απόλλωνα Ήλιο Λέοντα
και η εσωτερική στην Άρτεμη Υδροχόο Ουρανό.
Η Πηνελόπη είναι το Άγνωστο, το ναγουάλ και η σιωπηλή γνώση
Ο Οδυσσέας είναι το Γνωστό, η λογική και το τονάλ.
Στο βλέμμα της Πηνελόπης καθρεφτίζεται η περιφρόνηση, γι’αυτούς που εκπίπτουν συνεχώς στη κατηγορία των δούλων και μνηστήρων
και είναι ο χειρότερος θάνατός … αυτό “το καθρέφτισμα”.
Στο βλέμμα του Οδυσσέα “λάμπει” το αδυσώπητο,
αυτό που αντίκρισε όταν ατένισε το άπειρο και αναμετρήθηκε μαζί του
και είναι αρκετά αποτελεσματικό.
Αυτά τα δύο βλέμματα θα κρατήσουν την μοίρα του κόσμου στα χέρια τους κάποια νύχτα που θα είναι η πιο μεγάλη του χρόνου και θα γυρίσουν τον τροχό στη ιστορία της ανθρωπότητας και του χρόνου.
Και αυτή η νύχτα αλλά και η επόμενη μέρα που ξημερώνει
δεν είναι πολύ μακριά….
Πλησίασε πολύ κοντά μου με το τόξο και τα βέλη του.
Με κοίταξε βαθιά στα μάτια και το βλέμμα του
είχε μια λάμψη φωτιάς και μια φλόγα χόρευε
όταν μου ψιθύρισε με τα πτερόεντα λόγια του.
Θέλω να με ερωτευτείς Πηνελόπη
να μείνεις κοντά μου για πάντα
έως την αιωνιότητα και μια ημέρα.
Μα πάνω απ όλα θέλω να με θυμηθείς.
Εγώ είμαι Εσύ!
ΕΓΩ ΕΊΜΑΙ
που κάποτε ήμασταν ΕΜΕΊΣ … οι ΔΥΟ.
Άνοιξα τα μάτια μου.
Το φως του φεγγαριού είχε τρυπώσει από τα ανοιχτό παράθυρο
και στο κομοδίνο ήταν αφημένο ένα κοχύλι από την πρωτογενή Αιγηίδα και ένα φλοιό από ένα κούτσουρο της μεγάλης Ένότητας από την Θεσσαλία.
Αναρωτήθηκα αν ήταν όνειρο όταν ξύπνησα….
από την πρώτη αχτίνα του ήλιου που μπήκε από μια ρωγμή του χρόνου στα μάτια μου αρχίζοντας να ξημερώνει…
ενός παιχνιδιάρη θεού!
…από τις σημειώσεις της Πηνελόπης.
Ποιο είναι το Τόξο;
Ένα Βλέμμα που γνέφει τον Σκοπό και γυρίζει τον τροχό του Χρόνου
σε ρυθμό μαγικά ερωτικό θεατρικό και τραγουδιστικό.
Το τόξο είναι το βλέμμα του Οδυσσέα!
Λήδα
12.Το Τόξο
elzin said,
27 Δεκεμβρίου, 2010 στις 3:05 ΜΜ
Ταξιδέψτε πίσω στο χρόνο και προτού η μικρή μας Άριελ γνωρίσει τον Πρίγκιπα Έρικ και περπατήσει στην ξηρά – στην εποχή που η μουσική ήταν απαγορευμένη στο βασίλειο του βυθού της Ατλαντικής. Και η μικρή Άριελ θα βρεθεί απέναντι σε ένα μεγάλο δίλημμα όταν θα πρέπει να διαλέξει μεταξύ της οικογένειας της αλλά και της μεγάλης της αγάπης για τη μουσική. Θα μπορέσει η μικρή γοργόνα να επαναφέρει την αγάπη και τη φιλία στο βασίλειο όταν μάλιστα έχει και την πολύτιμη βοήθεια των φίλων της, Σεμπάστιαν και Φλάντερ αλλά και των έξι διασκεδαστικών αδελφών της;
Συμφιλίωση με τον Ποσειδώνα που αποφασίζει να μεταβεί στους Αιθίοπες
εξευμενισμένος….. 😉
Εδώ είναι ο παράδεισος εδώ ….και η κόλαση!
Λήδα
little mermaid 2 were in heaven