Οι σκέψεις

3 Νοεμβρίου, 2010

Οι σκέψεις

… που σκεφτήκαμε  στα κλαδιά ενός δένδρου

για το σάλπισμα της  Άνοιξης…

Π. Από τις σκέψεις… ενός πολεμιστή

Π ολεμιστής:
Μια αυτοδύναμη μονάδα μάχης.
Η εμπειρία… των εμπειριών είναι να είσαι και να ζεις σαν πολεμιστής.

1. Όταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να ακολουθήσει το μονοπάτι του πολεμιστή συνειδητοποιεί πως έχει αφήσει πίσω του για πάντα την συνηθισμένη ζωή.
Οι συνήθειες του καθημερινού κόσμου δεν τον προφυλάσσουν πια και δεν τον ενδιαφέρουν.
Πρέπει να υιοθετήσει ένα νέο τρόπο ζωής αν θέλει να επιβιώσει.
2. Η δύναμη έγκειται στο είδος γνώσης που διαθέτει ο καθένας.
Τι νόημα έχει να γνωρίζεις άχρηστα πράγματα.
Δεν πρόκειται να μας προετοιμάσουν για την αναπόφευκτη αναμέτρηση μας με το Άγνωστο και ούτε μας βοηθούν να ζήσουμε καλύτερα…
3. Τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν χαρίζεται.
Ότι πρέπει να μάθει κανείς πρέπει να το μάθει ακολουθώντας το δυσκολότερο μονοπάτι.
4. Ο άνθρωπος πορεύεται προ της γνώση όπως στον πόλεμο, με αδιάσπαστη εγρήγορση,
με φόβο, με σεβασμό και απόλυτη αυτοπεποίθεση.
Το να πορεύεσαι προς την γνώση ή τον πόλεμο με οποιοδήποτε άλλο τρόπο είναι λάθος.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι πράξεις ενός τέτοιου ανθρώπου χάνουν τον αδέξιο χαρακτήρα και την επιπολαιότητα που συνήθως διακρίνει τις πράξεις ενός ανόητου.
5. Το να ασχολείται κανείς υπερβολικά με τον εαυτό του και με ένα εγωκεντρικό τρόπο προκαλεί τρομερή εξάντληση.
Ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή την θέση δεν μπορεί να δει και να ακούσει τίποτα άλλο.
Η εξάντληση αυτή τον κάνει να μην μπορεί να δει τα θαύματα που συμβαίνουν γύρω του.
6. Κάθε φορά που ένα άνθρωπος επιχειρεί να μάθει, πρέπει να δουλέψει σκληρά και τα όρια της μάθησης του καθορίζονται από την ίδια την φύση.
Ο φόβος την γνώσης είναι μια φυσική κατάσταση.
Όμως όσο τρομερή και αν είναι η διαδικασία της μάθησης ακόμα πιο τρομερό είναι να αναλογιστεί κανείς την ύπαρξη ενός ανθρώπου… χωρίς γνώση.
7. Το να θυμώνει κανείς με τους ανθρώπους σημαίνει ότι θεωρεί τις πράξεις τους σημαντικές.
Όμως οι πράξεις των ανθρώπων δεν μπορούν να είναι τόσο σημαντικές ώστε να σκιάζουν την μόνη εφαρμόσιμη εναλλακτική λύση:
Την αναμέτρηση μας με το Άπειρο.
8. Το να νιώθει κανείς σημαντικός τον κάνει δυσκίνητο, αδέξιο, καταναλώσιμο και ματαιόδοξο. Για να γίνει κάποιος πολεμιστής πρέπει να είναι αβαρής, ρευστός και ευπροσάρμοστος. Ούτε σφιχτός, ούτε χαλαρός.
Αυτή είναι η διάθεση του πολεμιστή.
9. Ο πολεμιστής μπορεί να αγωνιά να στοχάζεται προτού λάβει μια απόφαση, αλλά από την στιγμή που την λαμβάνει βαδίζει τον δρόμο του ελεύθερος από ανησυχίες.
Υπάρχουν άλλες εκατομμύρια αποφάσεις που τον περιμένουν.
Αυτός είναι ο Δρόμος το πολεμιστή.
10. Ο πολεμιστής ζει δρώντας και όχι σκεπτόμενος την δράση ή σκεπτόμενος τι θα συμβεί όταν ολοκληρώσει την δράση.
11. Η θέληση δεν είναι σκέψη, ένα αντικείμενο ή επιθυμία.
Η θέληση είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει ένα άνθρωπο στην νίκη όταν οι σκέψεις του λένε ότι έχει ηττηθεί.
Η θέληση είναι αυτό που τον κάνει άτρωτο και η θέληση είναι αυτή που τον κάνει να περνά τους τοίχους, να διασχίζει τον κενό χώρο φτάνοντας στο Άπειρο.
12. Μόνο οι σκέψη του θανάτου προσφέρει στον πολεμιστή την ανεξαρτησία του.
Ξέρει ότι ο θάνατος του τον παραμονεύει σε κάθε βήμα και δεν θα του δώσει χρόνο να αγκιστρωθεί σε κάτι , έτσι δοκιμάζει τα πάντα… χωρίς προσκόλληση και προσδοκίες.

Το Πνεύμα του πολεμιστή δεν είναι προετοιμασμένο για να καλοπερνά
ή να μεμψιμοιρεί, ούτε να χάνει ή να κερδίζει.
Το πνεύμα του πολεμιστή είναι προορισμένο μόνο για να αγωνίζεται
και κάθε αγώνας του μπορεί να είναι η τελευταία μάχη του πάνω στην γη.

Συναυλία σχολίων και συλλογισμών

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ

…της Χώρας των Λιονταριών

Μόνιμος σύνδεσμος